जीवन

                                                     ॐ
   लहान पणी वाटतं शाळा नको आई काकू मोठ्या माणसा सारखं व्हावा.
फिरायला मिळते.खाऊ करून खाता येते.नतंर वाटतं लग्न व्हावं हौस मौज करावी.
नवरा बरोबर गप्पा मारता येतात.मुलं व्हावीत.घर सुंदर असावं.नतंर वाटतं सुना जावाई
यावेत.नातवंड व्हावीत.जग बघावं एवढं सर्व होतं !अरे ! आपण मोठे झालो की ! आता आपले
दात नीट नाहीत.केस पांढरे झालेत.शरीर याचं कातड वयस्कर मऊ ओढलं जात.अरे !आता काय करायचं
तरी पण माणूस उद्दोगात राहतो.फिरायला जातो गप्पा मारतो.खान करतो.तरी त्याला आपण लहान असताना व
तरुण असताना कसे दिसत ह्याची आठवण आली की तेच बरं होतं !तरी पण किती माझी सत्तरी ऐंशी वर्ष झाली.
वाढदिवस थाटात करतो.हे खर जीवन !

श्रीज्ञानदेव-हरिपाठ

            ॐ
|| श्रीज्ञानदेव-हरिपाठ ||
एक तत्व नाम दृढ धरीं मना |
हरिसी करुणा येईल तुझी ||१||
तें नाम सोपें रे रामकृष्ण गोविंद |
वाचेसी सद्गद जपे आधीं ||२||
नामापरतें तत्व नाहीं रे अन्यथा |
वायां आणिक पंथा जाशी झणीं ||३||
ज्ञानदेव मौन जपमाळ अंतरीं |
धरोनि श्रीहरि जपे सदा ||४|| ध्रु || O ||
सर्व सुख गोडी साही शास्त्र निवडी |
रिकामा अर्धघडी राहूं नको ||१||
लटिका व्यवहार सर्व हा संसार |
वायां येरझार हरिवीण ||२||
नाममंत्र जप कोटी जाईल पाप
कृष्णनामीं संकल्प धरूनिराहे ||३||
निजवृत्ति काढी सर्व माया तोडी |
इंद्रियां सवडी लपूं नको ||४||
तीर्थव्रतीं भाव धरीं रे करुणा |
शांति दया पाहुणा हरि करी ||५||
ज्ञानदेवा प्रमाण निवृत्तिदेवीं ज्ञान |
समाधि संजीवन हरिपाठ ||६|| ध्रु o ||
अभंग हरिपाठ असती अठ्ठावीस |
रचिले विश्र्वासें ज्ञानदेवें ||१||
नित्य पाठ करी इंद्रायणी तीरीं |
होय अधिकारी सर्वथा तो ||२||
असावें स्वस्थ चित्त एकाग्रीं मन |
उल्हासें करून स्मरण जीवीं ||३||
अंतकाळी तैसा संकटाचे वेळीं |
हरि तया सांभाळी अंतर्बाह्य ||४||
संतसज्जनांनीं घेतली प्रचिति |
आळशी मंदमति केवीं तरे ||५||
श्रीगुरु निवृत्ति वचन प्रेमळ |
तोषला तात्काळ ज्ञानदेव ||६|| ध्रु o ||